19 November 2010

Kosong dan berbunyi.

Pelik bukan?
ye, aku pun pelik macam mana aku boleh taip tajuk tersebut.
mungkin kerana itu apa yang aku rasa sekarang.


aku rasa indah
aku nampak indah
tapi benarkah indah yang aku jumpa?

tidak.
aku keliru.
betul betul keliru dengan perasaan aku sendiri.

You,
you seorang yang... entah la.
i tak tau nak cakap macam mana
i suka u.
i tak tau apa yang istimewanya u di mata i.
u tak layan i dengan baik sangat pun
kita tak berapa rapat.
cuma kadang kadang.
tapi, ye, sekarang i dah tau kenapa.
i lepas kan u.
i tak kesah.
i suka tengok orang happy.
biar i yang sakit.
i tanggung sendiri.
i kan kuat.
hopefully u betul betul happy dengan 'Dia'


Awak
saya sakit.
terlalu sakit
bila saya tutup mata saya nampak gambar gambar tu
satu satu.
saya tak tau nak hilangkan mcm mana
maaflah.
saya tau tak elok saya amek benda yang tak sepatutnya saya amek
tapi saya terlalu benci dengan perasaan saya.
saya benci untuk ingat muka awak
muka dia
benci!
kenapa cepat sangat awak lupakan saya?
harap awak gembira MAA.




aku terima keadaan aku kalau aku ditakdirkan untuk sakit seumur hidup
aku terima.
aku terima kalau aku hanya ditakdirkan untuk melihat kegembiraan orang yang aku cinta
aku terima.
aku terima kalau aku hanya dijadikan tempat persinggahan oleh orang yang aku sayang
aku terima.

Tuhan tahu bagaimana rasanya dalam diri aku.







dfanheartcore

No comments: